Home Sweet Home - Beernem

Na een nachtje Kortijk ontwaakten we in grijs druilerig weer. Liesbeth en Delphine vertrokken terug naar huis en wij zouden eventueel nog naar Roeselare varen of zelf naar Gent via de Leie. Maar de weersvoorspellingen voorspelden een voortijdig einde van de reis. Regen, regen en nog eens regen voor de komende week.

Veerle zet met een grote smile de gashendel op 'vollen bak' en stuurt richting Beernem

We passeerden nog wat sluizen en hadden voor de rest een rustige vaart (t'was zondag).

Op het kanaal Gent-Brugge kwamen we nog een oude bekende tegen. De Amerikaan die vorig jaar in Gent een oud binnenschip helemaal luxueus opknapte. Mooi geschilderd, kopperwerk, teak dek over volledige lengte en jacuzzi helemaal vooraan in de neus van het schip.

Even verder ontmoeten we ook nog eens een Narrowboat. Dit zijn héél smalle bootjes (2m13) die vroeger op Engelse kanalen goederen vervoerden.

In Beernem werden we opgewacht door Veerle's ouders.

(die kleine mensen op het bankje in het midden van foto;).

Hier eindigde de reis door Noord Frankrijk. Ik had er niet véél van verwacht en heb meer gekregen dan verwacht. Het was een boeiende en leerrijke reis. Het slechte weer heeft ons jammerlijk vroeger doen terugkeren. We gaan zeker nog eens terug!

Volgend jaar eerst nog eens naar Nederland...

K in Kortrijk

Bij ons vertrek uit de Bolokken, floot de uitbaater/havenmeester ons een goede reis na. We verlieten de jachthaven met een gevoel dat we hier zeker nog eens terug komen.

We vaarden via Menen richting Kortrijk. Onderweg kwamen we een oude bekende tegen. De Armagedon. Maar nu beladen en minder imposanter dan in de sluis!

In Kortrijk werden we vriendelijk ontvangen door de havenmeester. Even later kwamen Liesbeth en Delphine aan met Veerle's autootje. Ze kwamen een dagje en nachtje op de Oldy logeren.

We besloten wat historisch kortijk te gaan bezichtigen maar belanden al gauw in de paskamertjes.

Terug in Belgenland: Wervik

Het weer dreigde om te slaan en we besloten toch maar niet in 'Près du Hem' te blijven. Vandaag wilden we het vernieuwde kanaal Spiere-Halkijn afvaren. Sedert enkel jaren is met Europese hulp dit kanaal terug bevaarbaar gemaakt (BlueLink). Helaas, helaas... het kanaal is gedeeltelijk bevaarbaar. Het kanaal bevind zich immers in Vlaams, Waals en Frans gebeid. De Vlamingen en Fransen zijn klaar met de werken. Onze Waalse vrienden zijn nog niet klaar. We besloten dit kanaal in de toekomst eens af te varen.

Dus op de splitsing Leie/Deüle kozen we richting België (vroeger dan verwacht). Door deze beslissing waren we zeker tegen zaterdag in Kortijk. Dit gaf ons de mogelijkheid om Liesbeth en Delphine met de wagen voor één dag en een nachtje naar Kortijk te laten komen.

We vaarden België binnen, we vaarden Frankrijk binnen, we vaarden België binnen, ... We vaarden op de 'GrensLeie'. Dit stuk Leie is vroeger rechtgetrokken tot een recht kanaal. De 'Oude' Leie is de grens België - Frakrijk en kronkelt nu rond de rechtgetrokken Leie. Vandaar dat we steeds België-Frankrijk in-uit vaarden.

En het werd nog moeilijker De eerste sluis op Belgisch grondgebied lag in Wallonië. De sluis van Comines (Komen) ligt in een stukje Leie die een paar honderden meters door Wallonië loopt. Als we ons via de VHF aanmelden vroegen ze ons MET nummer. Ik viel totaal uit de lucht! Eenmaal duidelijk was dat we dit nummer niet hadden, werden we gevraagd voor de sluis aan te meren en naar het sluis gebouw te komen. De sluiswachters zatten boven in zo'n Sluistoren gebouw met grote glazen ramen die een mooi zicht gaven op de sluis en omgeving. We kregen we zonder problemen en kosteloos een MET nummer. Dit nummer blijft aan de Oldy verbonden en is nodig voor de bediening van sluizen en bruggen in het Waals gewest.

Enkele minuten later voorbij de sluis kwamen we aan in Wervik. We meerden aan in de Jachthaven 'De Bolokken' geleggen aan de Franse zijde van de Leie, maar op een eilandje die Vlaams is (door rechttrekking van de Leie). We worden in de Jachthaven ontvangen in het puur West-Vlaams! Heerlijk, waren zijn terug thuis.

Op het domein van de jachthaven, in het clubhuis (tea-room) was er blijkbaar een feestje bezig. We dronken iets en aten een croque op het terras. De uitbater wist ons te vertellen het feest ter gelegenheid van een 60 huwelijk was.

We namen de fietsen en gingen Wervik verkennen. We zagen de molen en het tabaksmuseum. Die gingen we de volgende dag bezoeken. Wervik zelf is een typisch WestVlaamse stad, maar als je de brug oversteek naar Wervik-Sud kom je direct in een even typische Noord Franse stad terecht. Het contrast is er véél groter dan bv van Knokke, naar Sluis te rijden.

Terug in de jachthaven was er een Franse zangeres aan het jubileum feest toegevoegd. We besloten het avondeten op het terras van het clubhuis te nemen. Zo konden we de feestvierders wat in de gaten houden.

Wat direct opviel was de gemoedelijke sfeer. ook de uitbaaters van het clubhuis waren zeer vriendelijk. Ze wisten ons te vertellen dat beide jubilarissen 80 jaar waren.

De sfeer zat er helemaal in en Louis (80) had een aanstekelijke lach waarmee hij iedereen in zijn buurt aan het lachen bracht. Iets later op de avond kwam de verplichte polonaise die rondjes maakte over het ganse domein en dus ook ons tafeltje. Om geen spelbrekers te zijn liepen we even mee, maar Veerle haakte te laat af en stond voor ze het wist met de familie op de dansvloer (dansgras). Daar veranderde de muziek en werd om de 2 minuten 'changé' geroepen. Louis grijpt ook Veerle vast en doet een dansje.

De volgende ochtend gingen we douchen en het tabaksmuseum bezoeken. Maar op de terras zaten Louis en z'n vrouwtje. We trakteerden er ééntje terug (van gisteren avond) en we raakten aan het praten. Louis is een goede verteller en we lachten nog wat af... Bijna gingen we naar z'n huis om een héél oude Cognac te proeven die hij uit een nalatenschap kreeg van een 'Madam' uit de streek.

Bij het afscheid nemen vroegen we of we een foto van hun beiden konden maken. 80 jaar en 60 jaar gehuwd, fit en gezond wat wil je nog meer. Wat een leuk koppel!!!

En Louis moest natuurlijk ook een foto hebben van ons (vooral van Veerle denk ik ;)

Vrijdag 13/8/2010

We genoten nog van het lekkere zonnetje (wisten we véél dat het de laatste was van de zomervakantie).

Tegen de avond zagen we oude bekenden varen en na wat gezwaai kwamen Marc en Ethel met de 'Westbroek' naast ons liggen. Die avond zouden we samen naar Flip Kowlier gaan kijken die optrad op 'Rock op het plein' in Wervik. Maar de regen die de rest van augustus zou aanhouden was aangekomen!

Saint Venant / Armentieres

Het was mooi weer. De sluiswachter werd opgebeld en kwam zoals afgesproken om 13u45. We vaarden een mooie tocht langs natuur, Beffroi torens, industrieel erfgoed en vergane glorie.

We passeerden ook een sluis die met een afstandbediening werkt die we van de sluiswachter kregen. De handleiding was zelfs in het Nederlands voorzien. Je moest je wel inhouden om niet te lachen tijdens het lezen... maar chapeau voor het proberen!

Veerle was verdiept in het einde van haar boek!

Maar deed toch af en toe de moeite om eens naar de omgeving te kijken...

Zeker als we een bootje passeerden die nog smaller was dan onze Oldy!!!

We arriveren omstreeks 17u45 in Armentieres. De jachthaven ligt in het domein van 'Près du Hem'. Het is een watersport recreatiepark op een eiland met een meer en vele watersportmogelijkheden, toeristentreintje enz. Gezinnen betalen er overdag 20€ om alle faciliteiten te gebruiken. Wij, met de boot, betaalden 10€ per ligdag inclusief electriciteit en onbeperkt toegang tot het park. Ideaal met kleine kinderen!

We fietsten tot Armentiere, de geboorte plaats van Danny Boon (Ch'Ti' film). Het was daar kermis en we aten er frietjes.

Ecluse de Fontinette - St Venant

Vandaag vaarden we naar St-Venant langs de oude Leie (Lys Sauvage). De leie ontspringt in Lisbourg in Frankrijk, maar is niet bevaarbaar vanaf Lisbourg. Pas in Aire-sur-la Lys kun je varen op de Leie. Daar moesten we dus heen...

Als we uit de jachthaven van Arques vaarden, moesten we eerst 'Ecluse de Flandre' door. Er lag al een Penniche (klein Frans vrachtship) te wachten voor de sluis. Even overwogen we te wachten op de volgende schutting, maar er kwam al een tweede vrachtschip die ons en de wachtende penniche voorbijstak en de ondertussen geopende sluis binnenvaarde. Beide boten gingen in de sluis liggen met hun motoren draaiend. Zo konden we de sluis niet invaren. Gelukkig legt de boot die meest naar achter ligt zijn motor stil. Maar zodra we gepasseerd waren ging de motor weer aan.

Ondertussen waren de sluisdeuren dicht en stroomde de sluis met grote snelheid vol. Het water was een totale chaos van draaikolken! Veerle moest vooraan haar touw lossen omdat de bolder onder water kwam (achteraan hingen we aan de trap). er was geen 'volgende' bolder. Door de stroming kwam de boeg van de sluis muur los en kwamen we schuin tussen de kade en het vrachtschip te liggen. Even later kon ik met de boegschroef te boeg terug tegen de sluismuur brengen. Na de schutting waren we beiden groen, alsook de touwen en het dek (algen op bolder, sluismuur en trap). Dit was één van de woeligste schuttingen ooit...!

Op naar de volgende sluis. 'Ecluse de Fontinettes' is een sluis met een verval van 13,13 meter. Vol lijkt het of de sluis geen uitgang heeft. Het einde van de sluis is een betonnen muur. Als de sluis leeg loopt zie je vanaf 9 meter een opening te voorschijn komen. Daarin zit dan een guillotine type sluisdeur. Hieronder wat foto's en daarna filmpjes voor de liefhebbers...

De vrachtschipper in de vorige sluis had ons gezegd dat we in de volgende sluis tegen zijn schip konden liggen. Das makkelijk omdat je dan niets hoeft te doen. Helaas aan de 'Ecluse de Fontinette' moesten we aan een fabriekskade wachten. Een derde vrachtschip kwam erbij en wanneer de sluis uiteindelijk open ging moesten wij terug wachten.



Uitgang sluis. Wij liggen tegen een kaai muur aan de rechterkant

Tijdens het wachten kwamen opnieuw 2 vrachtschepen voor ons liggen. Ook 2 jachtjes kwamen wachten voor de sluis. Ondertussen kwam ook nog een groot vrachtschip 'Armagedon' richting sluis varen. Deze kon maar net met zijn boeg net onder de spoorbrug. Zijn achtersteven kon er niet onder. De Armagedon lag in het midden van de vaarweg half onder de brug en begon nu balast op te nemen (water) om zijn achtersteven te zaken om zo onder de brug door te kunnen.



Armagedon vult zijn achtersteven met water (balast)







 De sluis ging terug open... Zoals het er nu uitziet zouden we nog eens moeten wachten op een volgende schutting. Ik besloot de camera te nemen en een filmpje te maken van de situatie. 2 vrachtschepen voor ons, sluis opende en vrachtschepen verlieten de sluis, de Armagedon die in het midden van het vaarwater half onder de brug lag... Een ongeladen vrachtschip verliet als eerste de sluis, de Armagedon ging aan de kant liggen door middel van boeg en hekschroeven. Ik filmde...

Het filmpje hieronder laat zien hoe een te snel uitvarend leeg vrachtschip een grote golf maakte aan de achterkant van de boot. Eerst waren we ons geen kwaad bewust tot we merkten hoe de boot voor ons de speelbal was van die grote golf. Op een bepaald ogenblik lijkt het zelfs alsof het de boot voor ons op de kaai terecht zou komen. Daarna werden wij de speelbal van de golf. Vooraan knapte een meertouw door en kwamen we los van de kaaimuur. Ik kon net met een pikhaak de kaai grijpen en ons ertegen houden.



De nagolven zorgen ervoor dat we ook nog eens gingen rollen (heen en weer in plaats van op en neer). Het rollen was zo erg dat de bovenbouw tegen de kaaimuur sloeg. Achteraan kreeg de trapladder een duw en brak een lasnaad. Gelukkig stond er niemand op de zijkant tussen de bovenbouw en de kaaimuur. Gelukkig ook, viel er niemand in het water. De plezier jachten voor en achter ons hadden ook schade. De jacht die achter ons lag kon op de radar de snelheid (14km/u!!!) en het AIS nr noteren. Als we de sluis opriepen om een klacht over te maken werden we weggewuifd met 'te druk'. We dienenden nadien een klacht in via email.

Doorgeknapte touw

Schade aan de trapladder. Die staat nu 3 cm naar binnen.

De schipper van de armagedon had alles ook zien gebeuren. Hij was nog bezig met balast in te nemen en riep ons toe dat we voor hem de sluis in mochten. Hij zou het toch niet meer halen. Maar niets was minder waar. Kort daarna was hij klaar met het innemen van balast en kwam ook nog eens de sluis binnen. Kijk maar naar Veerle's reactie...



Het opstijgen in de sluis verliep vlot mede door de vlottende bolders. Ondertussen hadden we ook geleerd om te schutten met één bolder (normaal naar een midden bolder op de boot, maar die hebben we niet). Toen we eindelijk 13 meter hoger de blauwe lucht zagen, leek het alsof we van het diepste van de Hel naar in Hemel waren gekomen.



Een tip die goud waard is: probeer deze sluizen op een zondag te passeren. Er is dan bijna geen beroepsvaart. En draag reddingvesten!

Na een uurtje of 2 varen kwamen we op aan op de splitsing waar de bevaarbare leie begint (Aire-sur-la-Lys). De jacht voor ons heeft de sluiswachter al opgebeld en die is al gearriveerd. De sluiswachter volgde ons tot in St-Venant.

De tocht op de Leie was soms wat ondiep (slijk) en er was vooral véééél vééél groen. Niet alleen aan de zijkanten maar ook in het midden van de vaarweg groeiden weelderige onderwater grassen tot net onder de waterlijn. We waren een soort mixer die de grassen mixt bij het voorbijvaren ;) Tot 3 keer toe moest ik de motor eens vol gas achteruit en voorruit zetten om de samen geklitte grassen rond het schroef los te maken. Problemen met inname van koelwater hadden we niet gehad omdat wij een gesloten koelcircuit hebben.





Na ongeveer nog eens 2 uur varen kwamen we omstreeks 18u aan in Saint-Venant. De 2 andere jachten vaarden verder. De jachthaven is klein maar super proper en gezellig. Een aanrader om eens te gaan 'rusten'. Het stadje heeft een slager een bakker en een mooi gebouw met watermolen.



 



Wat een dag!!!!!!



ARQUES

Net voor de 'Ecluse de Flandre' ligt aan bakboord een jachthaven. Het was 19u30 toen we er aanmeerden. De havenmeester en zijn vrouw waren super vriendelijk. De jachthaven is iets wat verouderd maar netjes. Het centrum is een kleine 2 kilometer van de jachthaven gelegen. Onze plooifietsje bleken hier dus super handig.

Zondag 8/8/2010.

Onze eerste bezoek was La Coupole. Oorspronkelijk gingen we er met de Train touristique naar toe. Maar die bleek gesloten te zijn. La Coupole is een indrukwekkende bunker die bedoeld was om de V2 raketten af te vuren. Vorige lanceerinstallatie waren steeds plat gebombardeerd en dus besloten de Duitsers hun raketten te stokkeren in een grote bunker met lanceer installatie. Voor het beëindigen van de bouwwerken werd deze bunker alsnog onklaar gemaakt door bombardementen en is dus nooit operationeel geweest. In de koepel zelf (71 meter, 5 meter dik) zijn er 2 tentoonstellingen. De ene over de gruwel van de oorlog en de gevolgen voor de plaatselijke bevolking, de andere over de rol van de oorlog in de ontwikkeling van de ruimtevaart.

Traditionele bom

V1 raket

V2 raket

Maquette van de bunker

La Coupole

Bij het terugkeren fietsten we langs de 'Ecluse de Fontinnete'. Een sluis met een verval van 13 meter. Deze sluis vervangt de vroegere scheepslift van Fontinette. Van de Sluis reden we naar de Ascenseur à bateaux. Helaas was het net sluitingstijd!

 

Maandag 9/8/2010
Vandaag reden we met de fiets naar Clairmarais. Een mooie fietstoch naar de moeras streek. Daar huurden we een elektrisch aangedreven boot om in de moerassen te gaan varen (Isnor). In de moerassen zijn eilandjes die als landbouwgrond dienen of er staat vakantie woning op. Hier worden vooral Bloemkolen gekweekt.

 

 

 

 De elektrische motor is er stil en het is dus zeer aangenaam varen.

Bloemkoolveld

Deze visser paste volledig in het plaatje!

Na de boottocht gingen we op de verhuur locatie nog lekker eten en dronken een Ch'ti ;) biertje. Daarna fietsten we nog naar Saint Omer. Niet veel te doen daar, maar op de terugweg hebben we nog een winkelcentrum gepasseerd waar er een TATI winkel was. Dit is een beetje de Wibra voor de Fransen.

Leuk om eens door te wandelen!

Wat we nog wilden bezoeken, maar niet hebben bezocht:

Cristallerie ARC

Rando-rail